Wychowanie i przygotowanie do życia człowieka, staje się dziś - w dobie wielu zagrożeń płynących ze świata, ważnym wyzwaniem i zadaniem. Te zagrożenia to konsumpcyjny styl życia współczesnego człowieka, niestabilność instytucji małżeństwa, przedmiotowe traktowanie osoby, brak szacunku dla życia i godności człowieka, brak szacunku dla własnego ciała, uzależnienia, przemoc, nasilające się zjawisko depresji wśród młodych ludzi, niewiara w pomyślną przyszłość, wreszcie utrata sensu życia.
Młodzi ludzie stają przed pytaniem: Jak żyć? Jaki jest sens i cel życia? Jak postępować; co jest dobre, a co złe? Jak odnaleźć się w życiu? Gdzie szukać szczęścia i jak żyć szczęśliwie?
Znalezienie odpowiedzi na te pytania zależne jest od poznania pełnej prawdy o człowieku jako osobie rozumnej, wolnej , zdolnej do miłości i wchodzenia w relacje z innymi ludźmi.
To zrozumienie siebie i świata przebiega nie tylko poprzez zdobywanie sprawności intelektualnych, na które nastawiony jest dzisiejszy świat, ale również poprzez pogłębianie samoświadomości - kim i jaki jestem, poprzez nabycie i rozwijanie umiejętności prospołecznych takich jak słuchanie, poprawna komunikacja, proszenie o pomoc, kontrolowanie gniewu , znajomość konstruktywnych sposobów rozwiązywania problemów oraz poprzez kształtowanie cech charakteru i zdobywanie wartości moralnych – odpowiedzialności, sprawiedliwości, uczciwości, empatii, szacunku dla innych.
W programie zajęć z Wychowanie do Życia w Rodzinie przekazywane są treści :
- dotyczące wartości osoby, wartości rodziny, wartości trwałego i wiernego związku małżeńskiego opartego na szacunku dla własnej płciowości i seksualności, świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa ,
- dotyczące budowania prawidłowych relacji dzieci i rodzin oraz kształtowania charakteru ,
- wskazujące na powiązanie tematyki rodzinnej z życiem społecznym (takie jak: rodzina i jej funkcje, wzmacnianie więzi rodzinnych, mądre dysponowanie wolnym czasem, kryteria dojrzałości człowieka, przygotowanie do małżeństwa)
Przekazane treści mają za zadanie pomóc młodemu człowiekowi w osiągnięciu psychicznej, duchowej i społecznej dojrzałości, zainspirować do rozwoju tego, co jest najistotniejsze : rozwoju samego człowieczeństwa.
Nie każdy musi być inżynierem, biologiem lekarzem czy fizykiem, ale każdy dla własnego dobra i dobra innych powinien być przede wszystkim człowiekiem.